Er is sprake van een groep, team of organisatie (systeem) als mensen met elkaar zijn verbonden door een gezamenlijk ervaren taak en gezamenlijk ervaren leiderschap. Natuurlijkerwijs doorloopt een groep een groepsdynamische proces. Systemen zijn uitermate complexe menselijke structuren waarin een wirwar van factoren een belangrijke rol spelen. Denk daarbij aan gevoelens, gedachten, emoties, macht, onmacht, conflicten, materiële aspecten, zingeving, betekenisgeving en tal van andere psychologische aspecten. Bij de ontwikkeling van deze systemen komen grote krachten vrij. Mensen zijn sociale wezens en zijn door hun aard aangewezen om in groepen te leven en te werken. Ze beïnvloeden het systeem en ze worden zelf beïnvloed door het systeem. Zo is er altijd een voortdurende wisselwerking tussen individu en groep, maar ook tussen groep en maatschappij. In deze wisselwerking kan zowel het individu als de groep tot wasdom komen en haar potentie gebruiken om de gezamenlijk ervaren taak te verwezenlijken. De uitdaging voor teams is haar potentie omzetten in daadkracht en op een constructieve manier leren omgaan met spanningen zodat het groepsdynamisch proces tot ontwikkeling kan komen.
Maar de wisselwerking kan ook stagneren en schadelijk zijn waardoor zowel individu als groep ver onder haar potentie functioneert. Daar waar de potentie van teams niet omgezet wordt in daadkracht ontstaat spanning en treedt energieverlies op. Alle energie die in onopgeloste conflicten gaat zitten kan dus niet worden besteed aan de gezamenlijk ervaren taak. Spanning kan ook worden gezien als bron voor groei. Navigeren op spanning noemen wij dat. Goede werkrelaties, waar in intimiteit verschillen besproken kunnen worden en waar diversiteit een bron is voor groei en samenwerking. Daarvoor is het nodig dat teamleden leren werken "op de grens" van het contact. Niet er overheen of er ver vanaf, maar precies op de grens. Dat noemen wij "de liefdesstrijd" voeren. Voorbij "winnen of verliezen" En dat is zeker niet soft. Werken met de verbindende energie van liefde in groepen en organisaties houdt in dat men de betrokkenheid tot het systeem, de visie van het systeem, haar doelen en taken, steeds sterker ervaart. Deze verbondenheid en betrokkenheid leidt tot een optimale inzet van mensen om de taken van het systeem tot uitvoering te brengen in de samenleving. Daar verdient de organisatie immers haar bestaan mee.
In onze programma's werken wij veel met het concept "Deep Democracy" zoals dat ontwikkeld is door Arnold Mindell en de "Lewis mehtode" van deep democracy. Daarbij gaat het om op een andere manier leren kijken naar groepsdynamica en de ontwikkeling van potentieel van een groep mensen die samen iets mogelijk willen maken. Kern van dit werk is het goed kunnen omgaan met diversiteit en macht ten bate van de gezonde ontwikkeling van de groep. Marginaliseren roept weerstand en onmachtservaringen op. Macht heeft vaak een negatieve connotatie. Vaak komt dat omdat mensen dat relateren aan eigen onmachtservaringen. Onmachtservaringen zijn heel moeilijk te verdragen. Maar macht is een zeer bruikbare kracht of energie als deze ten goede wordt ingezet voor de ontwikkeling van de groep.
Elke groep of ieder mens kan groeien door spanningsverschillen (navigeren op spanning zoals we dat in sociocratie 3.0. noemen). Spanning wordt ervaren als er een discrepantie is tussen de ervaren situatie en de gewenste situatie. Als we in staat zijn om open spanningsverschillen te herkennen en erkennen zonder relaties te verbreken of te polariseren, kunnen we groepsgrenzen verschuiven. In plaats van conflict tussen gefixeerde identiteiten (wij-zij dynamiek van winnen en verliezen, of-of denken) wordt de groepsidentiteit fluïde van waaruit een nieuwe gedeelde identiteit kan ontstaan. Door diversiteit te omarmen ontstaat een inclusieve cultuur waarbij spanningsverschillen juist nuttig en nodig zijn. Ze worden gebruikt om continu te evolueren. De samenwerking past zich voortdurend aan, aan dat wat op dat moment nodig is. Daarvoor is het nodig dat mensen zich onthullen.
Voorbij winnen en verliezen
Onthullen is nodig zodat teamleden zich kenbaar maken aan elkaar en tegelijkertijd ook aanraakbaar zijn voor de ander. Contact "op de grens" noemen we dat. Grenzen worden herkent en erkent zonder elkaar vast te zetten. Macht wordt ten goede gebruikt om elkaar bij machte te brengen zodat groepsdoelen worden bereikt. Dat noemen wij de "liefdesstrijd" De kracht en energie om te verbinden en jezelf en de groep bij machte te brengen om doelen te bereiken.
Door de liefdesstrijd te voeren gaat er geen energie verloren in de onderstroom. Deze energie is nu beschikbaar voor de uitvoering van de gemeenschappelijk ervaren taak.
Geen enkel team of organisatie is hetzelfde. Daarom kan de aanpak ook nooit hetzelfde zijn. Wij rollen geen programma's uit maar maken samen het programma wat nodig is op dat moment. De inbreng van leidinggevenden en teamleden en andere stakeholders, gecombineerd met onze expertise, zorgt voor verantwoordelijkheid nemen en gedragen ontwikkelingstrajecten.
Onze trajecten worden begeleid door ervaren facilitators/organisatiecoaches van ACHT! die de trajecten kunnen dragen waardoor de benodigde diepgang wordt bereikt. Wij zijn expert in proces georienteerde psychologie, systemisch werk, deep democracy en sociocratie 3.0. De wereld staat niet stil en wij dus ook niet. Daarom leren wij ook veel van de mensen in de teams en organisaties waar wij mee werken. Wij vinden dat je alleen expertise kan inbrengen als je zelf ook continu blijft leren.
Ons inhuren of ga je zelf aan de slag?
Ben je geïnspireerd en wil je met ons aan de slag? Graag, we doen niets liever dan dat. Neem contact met ons op voor een persoonlijk intakegesprek, we houden van een goede kop koffie.
"Structure without life is dead but life without structure is unseen. Pure life expresses itself within and trough structure." John Cage